قواعد مقاله نویسی
وقتی مقاله ای نوشته می شود، نه تنها محتوای آن، بلکه صورت آن نیز برای خواننده مقاله مهم به حساب می آید و چه بسا ارزیابان مقاله با نگاه اول از مقاله شما با روی باز استقبال نمایند و بعد با یک دید مثبت به سراغ محتوای آن بروند و حتی با دید تأییدگرایانه، اشکال های محتوایی را به شما بازخورد دهند و از شما بخواهند که آن ها را اصلاح و برای انتشار به دفتر نشریه برگردانید. اما، اگر صورت مقاله شما به اندازه کافی جذاب به نظر نیاید، ممکن است در همان نگاه اول ارزیاب را به نگرش منفی بکشاند و ایرادهای کوچک محتوایی و صوی موجب رد مقاله شما شود.
برای اینکه مطمئن شوید اصول مورد نظر نشریه مورد نظر را رعایت خواهید کرد، توصیه می شود پیش از شروع نگارش به بخش “راهنمای مقاله های” نشریه مورد نظر خود رجوع کنید.
در هر حال، وقتی مقاله خود را می نویسید، می بایست اصول نگارش و جزئیات صوری را رعایت نمایید و پس از پایان نگارش خود نیز می بایست مقاله خود را ویرایش و با دقت غلط گیری نمایید. توصیه می شود پیش از آغاز نگارش خود، در خصوص موقعیت خطابی خود و توجه به جزئیات صورت و نکاتی که می بایست رعایت نمایید تصمیم گیری کنید و پس از پایان نگارش، کارنوشت خود را اصلاح نمایید.
اصطلاح خطابی، به ارتباط شما با خوانندگان بالقوه اشاره دارد و معمولاً در موقعیت خطابی شرایطی لحاظ می شود که نویسنده برای متقاعد ساختن یا آگاهی بخشیدن به خوانندگان خود در مورد پذیرش عقیده یا دیدگاه خاصی به کار می برد.
در موقعیت خطابی پنج مؤلفه مهم در نظر گرفته می شود که عبارتند از :
۱) هدف، ۲) شخصیت، ۳) خوانندگان یا مخاطبان، ۴) موضوع، ۵) لحن.
۱) در ابتدا باید هدف خود از نگارش را تعیین نمایید. اینکه به چه منظوری می نویسید یا ارائه دهنده چه مطلبی هستید نیز می تواند بر هدف شما تاثیر بگذارد. هدف نگارنده ضرورتاً نباید بزرگ و دست نیافتنی باشد. اگر شما به عنوان نگارنده یک مقاله بتوانید به خواننده خود نشان دهید که درک درستی از موضوع مورد نظر داشته و به نکات مهمی در این زمینه دست یافته اید، در کار خود موفق بوده اید.
۲) اصطلاح شخصیت برای توصیف هویتی که نویسنده یا گوینده برای خود بر می گزیند به کار می رود. شما می توانید شخصیت خود را با مخاطب خود هماهنگ سازید. دقت داشته باشید که خواننده شما فقط از طریق نوشته شما پی به شخصیت شما خواهد برد. پس، می بایست طوری بنویسید که نوشته شما معرف خوبی برای شخصیت شما باشد.
۳) پیش از آغاز نگارش، مخاطبان خود را مشخص نمایید. تصمیم های شما در مورد این که چه مطلبی را در کارنوشت خود بگنجانید و چه لحنی را برگزینید بستگی به این دارد که مخاطب شما فردی عادی است یا یک متخصص و کارشناس.
۴) نوع مطالبی که شما در کارنوشت خود می گنجانید بستگی به موضوع شما دارد. پس می توان گفت که موضوع مهمترین مولفه در موقعیت خطابی است. شما برای نگارش خود می بایست حکم یا قضیه ای را طرح نمایید که نوشته شما در کل کارنوشت حول محور آن بچرخد. پس، اگر می خواهید خوانندگان شما درک درستی از نوشته شما داشته باشند، می بایست موضوع یا محتوا را به خوبی در متن جا بیندازید.
۵) هدف، شخصیت، مخاطب، و موضوع در انتخاب لحن مناسب موثر می باشند. اگر مخاطبان شما افراد عادی هستند، می بایست لحن مناسب آنان و عاری از واژگان و اصطلاح های فنی را به کار ببرید. اما، اگر خوانندگان شما متخصصان می باشند، انتخاب لحن تخصصی نه تنها نامناسب نیست، بلکه به شما وجهه مناسبی نیز خواهد بخشید.
توجه به جزئیات صوری
در بسیاری از موارد رعایت جزئیات صوری نه تنها خواننده را ترغیب می کند کار شما را مطالعه کند، بلکه نشانگر دقت و ظرافت کار شماست. پس، رعایت نکات مربوط به تایپ، فاصله گذاری و حاشیه ها، شماره گذاری و علامت گذاری ها خالی از لطف نیست.
اولین نکته در تهیه یک مقاله استفاده صحیح از نوع، اندازه و سبک Font یا قلمی است که نشریه یا کنفرانس مورد نظر ارائه کرده است.
در متن فارسی از واژگان لاتین استفاده نکنید. اگر یک واژه لاتین کلیدی یا نام خارجی استفاده شده باید به صورت پاورقی در انتهای صفحه زیرنویس شود.
